Eritroblastopenijska anemija
Eritroblastopenijska anemija je težak oblik malokrvnosti koja nastaje zbog nedovoljnog stvaranja eritrocita u koštanoj srži. Uzrok je bolest matične ćelije koštane srži, zbog čega nema dovoljno eritroblasta iz kojih nastaju eritrociti. To se zove aplazija koštane srži.
Uzrok i podela bolesti
Eritroblastopenija može biti akutna, hronična i urođena. Akutna eritroblastemija je prolazno stanje. Može da se javi kod bolesnih od virusne infekcije (zapaljenje pluća, zauške, mononukleoza, hepatitis) ili kao posledica korišćenja nekih lekova (hloramfenikol, baktrim, soli zlata, penicilamin).
Hronična eritroblastemija nastaje zbog oštećenja imuniteta. Tada postoje antitela protiv eritroblasta i eritrocitnih progenitora ili eritropoetina (poremećaj humoralnog imuniteta) ili kao posledica delovanja T-limfocita ili NK-limfocita (poremećaj ćelijskog imuniteta).
Ovaj oblik anemije može da se javi udruženo sa autoimunim bolestima, tipa reumatoidni artritis, sistemski lupus i tumorima kao što su limfom, mijelom, timom i dr.
Simptomi eritroblastopenija jesu umor, nedostatak vazduha, bleda koža. Ako je bolest posledica delovanja virusa umor simptomi se javljaju upravo nakon preležane infekcije disajnih puteva.
Dijagnoza se postavlja pregledom koštane srži gde se uočava hipoplazija eritrocitne loze, granulocitna i trombocitna loza su normalne. Broj retikulocita je jako smanjen, bolest liči na aplastičnu anemiju i mijelodisplaziju.
Terapija se sastoji u tome da se prekine korišćenje leka koji je oštetio koštanu srž, daje se folna kiselina i transfuzija eritrocita. U hroničnoj bolesti se koriste imunosupresorni lekovi (kortikosteroidi, ciklofosfamid, ciklosporin).
